Beschrijving

This post is also available in: English

Alexander Francis Lydon, werd geboren in Dublin in 1836. Hij was een aquarellist, illustrator en graveur van natuurlijke historie en landschappen. Hij werkte voor Benjamin Fawcett, de drukker, bij wie hij van jongs af aan in de leer was geweest. Hij werkte aan een groot aantal werken samen met dominee Francis Orpen Morris die de tekst schreef. Hij stierf op 20 maart 1917 in Brentford, UK.

Francis Orpen Morris (25 maart 1810 – 10 februari 1893) was een Ierse predikant, bekend als “pastoor-naturalist” (ornitholoog en entomoloog) en als auteur van vele kinderboeken en boeken over natuurlijke historie en erfgoedgebouwen. Hij was een pionier in de beweging om vogels te beschermen tegen de pluimhandel en was mede-oprichter van de Plumage League. Hij stierf op 10 februari 1893 en werd begraven in Nunburnholme, East Riding of Yorkshire, Engeland. Zijn eerste boek was een arrangement van Britse vogels en werd gepubliceerd in 1834. Rond deze tijd vormde hij een nauwe samenwerking met Benjamin Fawcett (1808–1893), een plaatselijke drukker. Deze relatie zou bijna 50 jaar duren en een diepgaand effect hebben op de Britse ornithologie. Benjamin Fawcett was misschien wel de meest talentvolle negentiende-eeuwse houtblokkleurenprinter. Morris schreef de tekst voor boeken die werden gefinancierd en gedrukt door Fawcett, en geïllustreerd door Alexander Francis Lydon (1836–1917). Kleurendruk was een grote verandering ten opzichte van het fijne zwart-witwerk van Thomas Bewick (1753–1828). Aanvankelijk werden houtgravure illustraties met de hand ingekleurd, maar later werd een systeem van kleuren uit meerdere houtblokken gebruikt. Morris ‘boeken werden meestal uitgegeven door Groombridge & Sons, in Londen. Zijn eerste bestseller was A History of British Birds, dat vanaf juni 1850 in maandelijkse delen over een periode van ongeveer zeven jaar werd gepubliceerd. Elk folio bestond uit tekst en 4 handgekleurde platen. Aanvankelijk werden er slechts duizend exemplaren gedrukt, maar de verrassende vraag dwong Fawcett al snel om naar een groter pand in East Lodge in Driffield te verhuizen. A Natural History of the Nests and Eggs of British Birds, A History of British Butterflies en A History of British Moths volgden elkaar snel op. Het laatste werk dat Fawcett, Morris en Lydon samen zouden doen, was The County Seats of the Noblemen and Gentlemen of Great Britain and Ireland. Dit verscheen in zes delen, elk met 40 gekleurde platen, en tekst zoals gewoonlijk door Morris. Groombridge & Sons ontbonden omstreeks 1880, waarbij noch Fawcett noch Morris financieel veel van hun samenwerking hadden geprofiteerd. Morris was in alle opzichten opvliegend van aard, ongeduldig met conservatisme en doordrongen van de geest van hervorming – dit maakte hem niet geliefd bij veel mensen. Hij had over sommige zaken diepgewortelde overtuigingen: hij was een antifeminist, had een hekel aan vossenjacht en elke andere vernietiging van dieren in het wild, had een blijvende afkeer van evolutie zoals uiteengezet in Charles Darwin’s Origin of Species en een vurige afkeer van Thomas Huxley, die hij zag als een enthousiaste vivisectionist. Morris was de auteur van anti-darwinistische pamfletten. Hij verwierp gemeenschappelijke afstamming en natuurlijke selectie, waarvan hij dacht dat het absurde concepten waren die niet door bewijsmateriaal werden ondersteund. Morris vroeg zich af waarom voorstanders van het darwinisme niet in staat waren om vragen te beantwoorden als “door welke handeling van natuurlijke selectie werd de buidel van de kameel gevormd” en “hoe worden de elektrische organen in vissen verklaard door natuurlijke selectie”. In zijn boek Records of Animal Sagacity and Character (1861) leverde hij “abducent bewijs” voor de “mentale capaciteiten van dieren die door hun daden worden geleverd”. Hij schreef dat de Bijbel het idee van dierlijke onsterfelijkheid niet tegenspreekt en pleitte voor de mogelijkheid van een “toekomstige opstanding of herstel van de dierlijke schepping”. Hij was een vroege pleitbezorger voor natuurbehoud, voerde uitgebreid campagne en uiteindelijk met succes voor een natuurbeschermingswet. Hij stichtte de Plumage League samen met mevrouw R Cavendish-Boyle en Lady Mount-Temple (Georgina Cowper-Temple née Tollemache) in december 1885 met het hoofdkantoor in Broadlands, Hampshire. Het fuseerde al snel in de Selborne League in januari 1886 en werd de Selborne Society for the Preservation of Birds, Plants and Pleasant Places. Zijn zus Cornelia Morris trouwde met Abraham Bower, waardoor hun zoon, Frederick Orpen Bower, de neef van Morris werd, en waarschijnlijk leidde hij Bower tot botanicus.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Francis_Orpen_Morris