Beschrijving

This post is also available in: English

Joseph Wölf (21 januari 1820  – 20 april 1899) was een Duitse kunstenaar die zich specialiseerde in natuurhistorische illustratie. Hij verhuisde naar het British Museum in 1848 en werd de favoriete illustrator voor ontdekkingsreizigers en natuuronderzoekers, waaronder David Livingstone, Alfred Russel Wallace en Henry Walter Bates. Wölf beeldde dieren nauwkeurig af in levensechte houdingen en wordt beschouwd als een van de grote pioniers van natuurkunst. Sir Edwin Landseer dacht dat hij “… zonder uitzondering de beste allround dierenkunstenaar die ooit heeft geleefd”. Wölf’s bekwaamheden werden alom geprezen, zelfs tijdens zijn leven. Wölf vestigde natuurkunst als een genre en zijn observatie van levende vogels stelde hem in staat om illustraties in zeer nauwkeurige en levensechte standen te produceren. Af en toe kwam hij terug van een reis en maakte hij zeer nauwkeurige schetsen uit het geheugen. Hij was heel voorzichtig in zijn observatie van verenpatronen en toen hij de werken van Sundevall en Nitzsch over pterylografie las, had hij niets nieuws te leren. De zoöloog Alfred Newton noemde hem “de grootste van alle dierenschilders”, terwijl Landseer zei dat Wölf een vogel moet zijn geweest voordat hij een man werd. Wolf maakte talloze tekeningen in pen en houtskool en lithografieën voor wetenschappelijke genootschappen zoals de Zoological Society of London (hij produceerde in 30 jaar tijd 340 “aantrekkelijke” kleurenplaten voor de ZSL-procedure), en een zeer groot aantal illustraties voor boeken over natuurgeschiedenis en reizen gepubliceerd uit verschillende landen; en was ook behoorlijk succesvol als schilder. Tot 1946 droeg de omslag van het dagboek Ibis een houtsnede van Wölf van een Ibis tegen een achtergrond met ruïnes, een piramide en een rijzende zon. In 1946 werd de zon van de achtergrond verwijderd; het ontwerp werd volledig veranderd in 1948 vanwege overmatige slijtage van het blok. In 1865 noemde J H Gurney een vogel soort naar Wölf, maar het bleek een reeds beschreven soort te zijn. Wölf stierf in Londen, omringd door zijn huisdieren. Hij is begraven op het Highgate-kerkhof.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Wolf

Henry Constantine Richter (7 juni 1821 – 16 maart 1902) was een Engelse zoölogische illustrator die een zeer groot aantal bekwame gekleurde lithografieën van vogels en zoogdieren produceerde, voornamelijk voor de wetenschappelijke boeken van de beroemde Engelse 19e-eeuwse ornitholoog John Gould. Veel van de originele tekeningen die Richter gebruikte als basis voor zijn gekleurde litho’s, waren van de vrouw van Gould, Elizabeth Coxen, geproduceerd vóór haar dood in 1841. De reputatie van Richter werd overschaduwd door die van zijn veel gevierde werkgever. Omdat het niet gebruikelijk was om naast auteurs auteurs in de titels van publicaties te erkennen, werd zijn naam vergeten. Maar in 1978 kwamen zijn grote bekwaamheid en de omvang van zijn bijdrage aan het werk van Gould aan het licht, in het werk van de onderzoeker Christine E Jackson Richter werd op 7 juni 1821 geboren in Brompton, Londen in Engeland, in een artistiek gezin. Zijn vader, Henry James Richter (1772-1857), was een filosoof, schilder en graveur die werd geboren in Soho, Middlesex, Engeland, aan Mary Haigh, de vrouw van John Augustus Richter, een immigrant uit Dresden, Duitsland – zelf een kunstenaar en graveur.n Richters moeder, Charlotte Sophia Edson (1793-1862), was op 2 mei 1818 in Marylebone, Middlesex, Engeland met zijn vader getrouwd. Hij was hun eerste kind. Zijn geboorte werd gevolgd door die van zijn zus Antonia Charlotte (1823-1896) en zijn broer Charles (b.1827). Een halfzus – Henrietta Sophia (1814-1896) was al geboren uit de eerste vrouw van Henry James Richter, Elizabeth Smith (1787-1816), met wie hij op 9 juli 1808 was getrouwd en die na acht jaar huwelijk was verloren. Henry James Richter werd een gerespecteerde en populaire kunstenaar – hij was lid en president (1811-1812) van de Associated Artists in Water Colors en exposeerde regelmatig. Hij werd ook gekozen als lid van de Society of Painters in Oil and Water Colors. Verschillende van zijn werken zijn eigendom van het British Museum. John Gould was een ervaren taxidermist en gebruikte zijn vaardigheden om de huiden van vogels van zijn verschillende wereldwijde expedities te behouden. Deze skins werden door zijn kunstenaars gebruikt om hun illustraties te begeleiden, samen met initiële sketches gemaakt door Gould om zijn vereisten aan te geven voor het exacte uiterlijk van de voltooide afbeeldingen.  De London Zoo werd in 1847 voor het publiek geopend en was een verdere bron van modellen van vogels en dieren voor Richters tekeningen. De vroegste gepubliceerde vogelillustraties van Richter waren drie platen in het boek Genera of birds (1844–1849) van George Robert Gray. De platen tonen de Indische kerkuil Strix javanica, het hoofd en de klauwen van twee andere uilen, en een lid van de familie van fazanten en patrijzen, de francolin Pternistis clappertoni van Clapperton. Zijn illustraties trokken de aandacht van ornithologen. In 1841 werd Richter gecontacteerd door de zoöloog John Gould, die dringend een illustrator nodig had, na de dood van zijn vrouw Elizabeth Coxen (1804-1841), omdat hij zich ertoe had verbonden om op bepaalde data verschillende delen van zijn royale boeken te produceren. De werkrelatie van Gould-Richter duurde veertig jaar, totdat Gould stierf in 1881. Richter creëerde ongeveer 3.000 lithografische platen en aquarellen voor Gould. [6] Andere illustratoren in dienst van Gould waren Edward Lear, William Matthew Hart en Joseph Wolf, hoewel Richter de overgrote meerderheid van de werken produceerde tijdens het leven van Gould. Een van zijn bekendste illustraties zijn die van de mannelijke en vrouwelijke thylacine, van Gould’s Mammals of Australia (1845-63) – vaak gekopieerd sinds publicatie. Bijvoorbeeld, een Australisch bedrijf Cascade Brewery gebruikte de afbeelding op het etiket voor een van hun biermerken, in 1987. Eerder had de Tasmaanse regering een monochromatische reproductie van dezelfde afbeelding gepubliceerd, in 1934 en, eerder nog, de auteur Louisa Anne Meredith kopieerde het ook voor Tasmaanse vrienden en vijanden (1881). In zijn testament schreef John Gould: “Ik laat aan mijn kunstenaar H C Richter een erfenis van £ 100 na als een vriendelijke herinnering voor de aankoop van een [rouw] ring of enig ander artikel dat hij verkiest”. Hij lijkt zich geen zorgen te maken over de onstuimige staat van zijn 60-jarige kunstenaar, hoewel Richter al meer dan vier decennia zo materieel heeft bijgedragen aan zijn eigen welvaart. Na Goulds dood heeft Richter een kleine hoeveelheid werk voor Gray’s Birds of Asia gekregen en hij bereidde een bord voor de herinneringen van Sir Richard Owen over de uitgestorven vleugelloze vogels van Nieuw-Zeeland (1878-1879). Werk dat hij al had voltooid, werd gebruikt in Goulds boeken die postuum werden gepubliceerd, zoals Birds of Asia, maar nieuwe platen voor de boeken werden besteld in opdracht van William Hart. Zonder een regelmatig inkomen na de dood van Gould, werd Richter afhankelijk van zijn zus, Antonia Charlotte.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Constantine_Richter