Beschrijving

This post is also available in: English

De Apocalyps, (Latijn: Apocalipsis cum figuris) is een beroemde serie van vijftien houtsneden van Albrecht Dürer met scènes uit het boek Openbaring, gepubliceerd in 1498, die hem snel beroemdheid in heel Europa brachten. De serie was waarschijnlijk gesneden op perenhoutblokken en was gebaseerd op theologisch advies, met name van Johannes Pirckheimer, de vader van Dürer’s vriend Willibald Pirckheimer. Het werk aan de serie begon tijdens de eerste reis van Dürer naar Italië (1494-1955) en de set werd tegelijkertijd in 1498 in Neurenberg in het Latijn en Duits gepubliceerd, in een tijd dat veel van Europa een mogelijk Laatste Oordeel verwachtte om 1500. De meest bekende print in de serie is De vier ruiters van de Apocalyps (c. 1497–98), verwijzend naar Openbaring 6: 1–8. De lay-out van de cyclus met de illustraties op de recto en de tekst op de verso suggereert de superioriteit van de illustraties boven de tekst. De serie bracht Dürer bekendheid en rijkdom, evenals enige vrijheid van het patronagesysteem, waardoor hij op zijn beurt zijn eigen onderwerpen kon kiezen en meer tijd aan gravure kon besteden. In 1511 publiceerde Dürer de tweede editie van Apocalyps in een gecombineerde editie met zijn Leven van de Maagd Maria en de Passie; losse drukken werden ook geproduceerd en verkocht.

Albrecht Dürer (21 mei 1471 – 6 april 1528), was een schilder, prentmaker en theoreticus van de Duitse Renaissance. Dürer werd geboren in Neurenberg en vestigde zijn reputatie en invloed in heel Europa toen hij nog in de twintig was vanwege zijn hoogwaardige houtsnede-afdrukken. Hij was in communicatie met de grote Italiaanse kunstenaars van zijn tijd, waaronder Raphael, Giovanni Bellini en Leonardo da Vinci, en vanaf 1512 werd hij bezocht door keizer Maximiliaan I. Dürer wordt herdacht door zowel de Lutherse als de Bisschoppelijke Kerken. Het enorme oeuvre van Dürer omvat gravures, zijn voorkeurstechniek in zijn latere afdrukken, altaarstukken, portretten en zelfportretten, aquarellen en boeken. De houtsneden, zoals de Apocalyps-serie (1498), zijn meer gotisch dan de rest van zijn werk. Zijn bekende gravures omvatten de ridder, de dood en de duivel (1513), de heilige Hiëronymus in zijn studie (1514) en Melencolia I (1514), die het onderwerp van uitgebreide analyse en interpretatie zijn geweest. Zijn aquarellen markeren hem ook als een van de eerste Europese landschapskunstenaars, terwijl zijn ambitieuze houtsneden een revolutie teweegbrachten in het potentieel van dat medium. Dürers introductie van klassieke motieven in de Noordelijke kunst heeft door zijn kennis van Italiaanse kunstenaars en Duitse humanisten zijn reputatie als een van de belangrijkste figuren van de Noordelijke Renaissance veiliggesteld. Dit wordt versterkt door zijn theoretische verhandelingen, die principes van wiskunde, perspectief en ideale verhoudingen inhouden. Albrecht Dürer is gecrediteerd voor het uitvinden van het basisprincipe van ray tracing, een techniek die wordt gebruikt in moderne computergraphics.