Beschrijving

This post is also available in: English

Isaak Tirion vestigde zich rond 1725 in Amsterdam, eerst aan de Nieuwendijk (bij de Dam) en vanaf 1742 in de Kalverstraat nr. 10 Hij publiceerde een groot aantal boeken, serie-werken en tijdschriften. Hieronder bevonden zich ook vele topografische werken, zoals:

‘Hedendaagse Historie’ of ‘Tegenwoordige Staat van alle Volken’ in 45 delen.

‘Tegenwoordige Staat der Vereenigde Nederlanden’ in 12 delen.

Ook gaf Tirion een achttal atlassen uit, waarvan tot circa 1784 verscheidene edities verschenen. De inhoud daarvan kon variëren van 34 tot 112 kaarten. Eén van die atlassen was de ‘Atlas van Zeeland’, uitgegeven in 1760, met kaarten, Zeeuwse stads- en dorpsgezichten en prenten van destijds bekende Zeeuwen. Voor deze atlas werd een groot aantal manuscriptkaarten van de Hattinga’s gebruikt als voorbeeld voor de opgenomen gravures van de diverse Zeeuwse eilanden. Er werden van tijd tot tijd ook verzamelingen van kaarten uitgegeven die als atlas konden worden ingebonden, daarbij werd geadviseerd aan zijn klanten om achter in de band extra ruimte over te laten voor eventuele aanvullingen. De atlaskaarten waren op dik papier gedrukt, de kaarten in zijn boeken moesten het doen met dunner materiaal. Voor het maken van de kaarten had Tirion een aantal graveurs in dienst. Tirion werkte ook in opdracht. De Staten van Holland en West-Friesland vroegen tussen 1754 en 1765 om een groot aantal waterstaatskaarten. Hij hield zich bij deze opdracht uitvoerig met de redactie van het, soms geheime, kaartmateriaal bezig. Na zijn dood, hij werd op 12 oktober 1765 begraven in Amsterdam, zette zijn weduwe, Johanna Koster, de zaak nog enige jaren voort.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Isaak_Tirion

De baronie Breda (meestal Baronie van Breda, Frans baronnie de Breda) is een historisch land (rechtsgebied) rond de stad Breda, dat in bezit was van de heren van Breda. In 1339 werd de edelman Jan I van Polanen pandheer van Breda, samen met zijn zoon Jan II van Polanen. In 1350 verkocht Jan III van Brabant de heerlijkheid voor 43.000 florijnen aan Jan II van Polanen en werd het gebied een vrije en tevens hoge heerlijkheid. Zij vormde niet de enige, maar was vanaf de zestiende eeuw in formele zin wel de belangrijkste en bekendste baronie in de Nederlanden, zeker nadat de zuster-baronie Bergen op Zoom in 1533 tot een markgraafschap (markizaat) was verheven. In de praktijk echter is de heerlijkheid Breda nooit specifiek een baronie geweest. Vanaf 1403 waren graven van Nassau er heer, al werden zij daar geen baron genoemd. Zij resideerden er ook, zodat men ook spreekt van het huis Nassau-Breda. Aangezien de heerlijkheid Breda een zogenoemde hoge heerlijkheid was, waar de heer ook rechtsprekende macht had, kon deze heerlijkheid later, net als alle andere hoge heerlijkheden, baronie worden genoemd. Het bezit van een hoge heerlijkheid was van belang juist omdat het de titel van vrijheer of vrijvrouwe verleende aan de eigenaar of eigenares. De leenman of heer werd daarmee wat later baron genoemd zou worden. Deze situatie gold voor het Bredase huis Van Polanen vanaf 1350. Met ‘terugwerkende’ kracht zou men ook de hoge edelman Jan IV van Nassau, zoon en opvolger van het echtpaar Engelbrecht I van Nassau-Dillenburg en Johanna van Polanen, nog wel een baron van Breda (1442-1475) kunnen noemen, maar hij was al een graaf van Nassau. Via de eveneens Bredase Nassau René van Chalon kwam de heerlijkheid in 1538 als erfelijk bezit aan de erfopvolger uit het huis Nassau-Dillenburg, die sindsdien een prinsentitel prins van Oranje voerde. De lagere titel ‘Baron van Breda’ is in de praktijk dus niet of nauwelijks gevoerd, al behoort zij ten volle tot de officiële titels van de koning(inn)en uit het huis Oranje-Nassau. De ‘Oranjes’ stelden een slotvoogd (gouverneur) aan. De naam ‘Baronie van Breda’ is dus nauwelijks historisch. Later, in de negentiende eeuw, heeft men getracht dit begrip met terugwerkende kracht ingang te doen vinden.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Baronie_van_Breda