Beschrijving

This post is also available in: English

Bartolomeo Schedoni (soms Schedone) [1] (1578 – 23 december 1615) was een Italiaanse vroegbarokke schilder uit Modena. Hij werd geboren in Modena en verhuisde naar Parma met zijn vader, een maskermaker die aan het Farnese hof diende. In 1595 reisde Schedoni naar Rome, waar hij kort in de leer ging bij Federico Zuccari met de sponsoring van Ranuccio I Farnese, hertog van Parma. Nadat hij ziek was geworden, keerde hij terug naar Parma. De barokke kunsthistoricus graaf Carlo Cesare Malvasia (1616-1693) beweert dat Schedoni onder Annibale Carracci in Bologna trainde, hoewel dit twijfelachtig is; zijn vroege werk onthult in plaats daarvan zijn studie van de werken van Correggio in Parma. Vroegst bekende opdracht Schedoni was in 1598. Hij verliet Parma na een gevangenisstraf voor mishandeling, en verhuisde naar Modena. Daar diende hij als schilder aan het hof van Cesare d’Este, en werkte hij samen met Ercole dell’Abate bij het decoreren van het plafond van de Sala del Consiglio Vecchio van het Palazzo Comunale. Na een onderbreking veroorzaakt door Schedoni’s gevangenschap voor een andere woordenwisseling, werd dit werk voltooid in juli 1607. Na december 1607 werkte hij in Parma voor het hof van Ranuccio I. De hertog had grote waardering voor Schedoni en gaf hem een ​​boerderij in Felegara toen Schedoni trouwde in 1611. Schedoni’s werken omvatten kleine devotionele afbeeldingen en het grote altaarstuk Heilige Familie in Glorie, aanbeden door SS Johannes de Doper, Franciscus van Assisi, Laurentius en Peregrinus. Schedoni stierf op 23 december 1615. Volgens de Modenese kroniekschrijver Giovanni Battista Spaccini stierf hij in een “vlaag van passie” – mogelijk zelfmoord – na een nacht van zware gokverliezen.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Bartolomeo_Schedoni

William Baillie (1723-1810), vaak bekend als “Captain William Baillie”, was een Ierse graficus. Baillie werd geboren in Kilbride, County Carlow, op 5 juni 1723. Hij werd opgeleid aan de school van Dr. Sheridan in Dublin, en op ongeveer achttienjarige leeftijd stuurde zijn vader hem naar Londen om rechten te studeren. Hij besloot echter het voorbeeld van een jongere broer te volgen en het leger in te gaan. Na enig verzet van zijn vader mocht hij een opdracht aanvaarden die hem werd aangeboden door Lord Archibald Hamilton, in het 13e Regiment of Foot. Hij sloot zich aan bij het regiment als senior vaandrig voor de slag bij Lafeldt, waar hij de kleuren droeg. Hij diende vele jaren bij dit regiment en was bij de slag bij Culloden en bij verschillende gevechten in Duitsland. Daarna werd hij officier in het 51e Regiment en was bij hen als kapitein van de grenadiers en betaalmeester in de slag bij Minden. Daarna bracht hij enige tijd door bij de 17th Light Dragoons voordat hij zijn commissie verkocht. Hij maakte zijn eerste etsen toen hij nog in het leger zat. De vroegst gedateerde, uit 1753, tonen soldaten, van wie één een genoemd lid van zijn regiment is. Hij was grotendeels autodidact als kunstenaar, hoewel hij enkele lessen had van zijn landgenoot, Nathaniel Hone. Na het verlaten van het leger in 1761, wijdde Baillie zijn leven aan de kunsten, hoewel hij van 1773-95 ook de functie van commissaris van postzegels bekleedde. Hij maakte prenten in verschillende stijlen en exposeerde zijn werk voor het eerst met de Society of Artists in 1762, maar zijn meest opvallende producties waren die in de stijl van, of rechtstreeks gekopieerd van, de etsen van Rembrandt. Om Rembrandts effecten van clair-obscur na te bootsen, gebruikte hij mezzotint, een techniek die de Nederlandse kunstenaar niet gebruikte. Ook verkreeg hij de zwaar versleten originele plaat van Rembrandts ‘Honderdguldenprent’ en bewerkte deze. Toen er een beperkt aantal afdrukken was gemaakt, werd de plaat in vier stukken gesneden en van de afzonderlijke secties werden afdrukken gemaakt. Zijn voornaamste bezigheid was echter als fotohandelaar, optredend als agent voor onder meer de graaf van Bute en Lord Liverpool. Zijn werken werden in 1792 door John Boydell in twee folio-volumes gepubliceerd onder de titel Een serie van 225 prenten en etsen naar Rembrandt, Teniers, G. Dou, Poussin en anderen. Hij stierf in Paddington, Londen, op 22 december 1810.

Bron: Source: https://en.wikipedia.org/wiki/William_Baillie_(engraver)