De Maagd, Jezus, Elisabeth en Johannes naar Thomas Willeboirts Bosschaert
€150,00
De Maagd, geknield op de grond, met het kindje Jezus op haar knie, die naar haar opkijkt, Zijn hand vasthoudend aan een lam, dat onder het kindje Johannes de Doper zit, terwijl Sint-Elisabeth achter hem staat, naar Thomas Willeboirts Bosschaert . Mezzoting door Valentine Green, plaat 2 van Vol.1 van de ‘Houghton Gallery’ die in 1774 werd gepubliceerd door John Boydell. De afbeelding is 27,5 x 20 het vel is 68 x 50 cm. De prent is in goede staat.
1 op voorraad
Beschrijving
This post is also available in: English
Thomas Willeboirts Bosschaert (Bergen op Zoom, 1613 – Antwerpen, 23 januari 1654) was een Brabants kunstschilder die wordt beschouwd als een van de Vlaamse barokschilders. Willeboirts Bosschaert werd geboren in Bergen op Zoom, waar zijn katholieke familie op het einde van de 16e eeuw naartoe was verhuisd. Hij verhuisde in 1628 naar Antwerpen en werkte acht jaar in het atelier van Gerard Seghers. In 1636 of 1637 schreef de stad hem in als burger van Antwerpen en verkreeg hij het lidmaatschap van het Sint-Lucasgilde. Zijn stijl werd sterk beïnvloed door Anthony van Dyck, zowel wat zijn portretten als zijn historieschilderijen betreft. Willeboirts Bosschaert had een eigen atelier met ten minste negen bekende leerlingen. Hij werkte samen met andere kunstenaars zoals Daniël Seghers, Paul de Vos, Jan Fijt, Jan van den Hoecke, Frans Snyders en Adriaen van Utrecht, en met Peter Paul Rubens op de Torre de la Parada series (1636–1638). Van 1641 tot 1647 werkte hij voor stadhouder Frederik Hendrik. Hendriks weduwe, Amalia van Solms bestelde een werk van Willeboirts om de Oranjezaal van het Paleis Huis ten Bosch te decoreren, samen met doeken van andere Vlaamse en Nederlandse kunstenaars. In 1653 organiseerde men een wedstrijd tussen hem en Cornelis Schut om een altaarstuk te schilderen met geld dat door van Dyck vóór zijn dood was toegewezen. Schuts schilderij De marteldood van Sint-Joris (nu in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (Antwerpen)) won. Willeboirts maakte een grisaille voor twee van Daniël Seghers’ schilderijen met een guirlande. Voor een ervan ontving Seghers een massieve gouden maalstok en Willeboirts kreeg honderd gulden.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Willeboirts_Bosschaert
Valentine Green FSA (3 oktober 1739 – 29 juli 1813) was een Britse mezzotinter en gedrukte uitgever. Green volgde een opleiding bij Robert Hancock, een graveur uit Worcester, waarna hij naar Londen verhuisde en begon te werken als mezzotint-graveur. Hij begon te exposeren bij de Incorporated Society of Artists vanaf 1766, werd een jaar later een fellow en een directeur in 1771. Hij werd in 1773 benoemd tot mezzotint-graveur van de koning en het jaar daarop werd hij gekozen tot associate graveur bij de Royal Academy. Gedurende de jaren 1770 en 1780 bloeide de graveerpraktijk van Green. In de jaren 1790 mislukten echter verschillende van zijn internationale speculaties en in 1798 werd hij failliet verklaard. In 1805 aanvaardde hij de rol van hoeder van de Britse instelling, een functie die hij tot aan zijn dood bekleedde. Geboren in Salford Priors, werd hij door zijn vader geplaatst in een advocatenkantoor in Evesham, waar hij twee jaar bleef; maar uiteindelijk besloot hij, op eigen verantwoordelijkheid, de advocatuur te verlaten en werd hij leerling van een lijngraveur in Worcester. In 1765 migreerde hij naar Londen en begon te werken als mezzotint-graveur, nadat hij zichzelf de technische aspecten van deze kunst had geleerd, en snel klom op tot een positie in de absolute voorste rang van Britse graveurs.
Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Valentine_Green