Beschrijving

This post is also available in: English

Jacopo Guarana (October 28, 1720 – April 18, 1808) was a Venetian painter of the late Baroque period who was born in Verona. He was active mainly in Venice and its mainland territories. In 1750 he completed frescoes for the interior of Ca’ Rezzonico and, in 1780, for the church of San Tomà. He also painted for the church of San Teonisto in Treviso and the Villa Contarini in Cinto Euganeo and helped decorate the Villa Pisani at Stra. Other works were completed for the Palazzo Balbi, Palazzo Boldù a San Felice, Palazzo Erizzo a San Martino, Palazzo Michiel del Brusà, and Palazzo Mocenigo a San Stae. Guarana is the last remaining direct heir of the Tiepolesque tradition. He was a founding member of the Venetian Accademia di Belle Arti and is said to have studied under Sebastiano Ricci, then with Giovanni Battista Tiepolo. Among his most popular works are the wall frescoes at the concert hall of the Ospedaletto, Venice. By the time he painted a Sacred heart of Jesus and Saints for the church of San Polo, his work would have been considered “retardataire”, a glimpse of a lapsing past. His son, Vincenzo Guarana, born in 1742, was also a painter.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Jacopo_Guarana

Francesco Bartolozzi (Florence, 21 september 1727 – Lissabon, 7 maart 1815) was een Italiaans schilder en graveur die voornamelijk in Engeland werkzaam is geweest. Bartolozzi was de zoon van een goud- en zilversmid, die hem ook in het vak opleidde. Hij toonde echter al op jonge leeftijd aanleg voor de beeldende kunsten. Hij bezocht de Accademia di Belle Arti in Florence, waar hem door Giovanni Domenico Ferretti en Ignazio Hugford de teken- en schilderkunst werd bijgebracht. Hier sloot hij een vriendschap met de schilder en graveur Giovanni Battista Cipriani die zijn leven lang zou duren en van wiens werk hij talloze gravures maakte. Hoewel Bartolozzi een bekwaam miniatuurschilder was, die ook werkte in pastel en aquarel, legde hij zich al spoedig toe op de graveerkunst. Van 1745 tot 1751 studeerde hij bij de Venetiaanse graveur Joseph Wagner. Hij trouwde er, vertrok voor enige tijd naar Rome, waarna hij terugkeerde naar Venetië. Zijn roem groeide snel en in 1764 vertrok hij op uitnodiging van de bibliothecaris van koning George III naar Engeland, waar hij al spoedig tot officieel graveur aan het hof werd benoemd en mede-oprichter en lid werd van de Royal Academy of Arts. Bartolozzi was zeer productief en leverde duizenden werken af. Hij maakte vaak gebruik van de in Frankrijk ontwikkelde ‘stippeltechniek’ en wist deze op eigen wijze te vervolmaken en de reproductie van de werken te verbeteren. Hij excelleerde in de weergave van de menselijke anatomie. In 1802 vertrok hij naar Lissabon, waar hij directeur werd van de plaatselijke Academie.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Francesco_Bartolozzi