Gravure, De gans uit De byenkorf des gemoeds door Jan Luyken
€50,00
Gravure, de Gans door Jan Luyken. Afkomstig uit, De Bykorf de Gemoeds, Honing zaamelende uit allerly bloemen vervattende over de Honderd konstige Figuuren.Met Godlyke spreuken en stichtelyke verzen. Uitgegeven door P.Arentz en K. van der Sys, Amsterdam, 1711. De afbeelding is 8 x 7,5 cm groot en is helemaal gaaf. De afbeelding zit in een eenvoudig passe partout.
1 op voorraad
Beschrijving
This post is also available in:
English
Jan Luyken (Johannes Luiken), (Amsterdam, 16 april 1649 – Amsterdam, 5 april 1712), was een dichter, schilder en etser uit de 17e eeuw. Hij werd geboren als zoon van de onderwijzer Caspar Luyken (die zelf ook een boek schreef, “Winst zonder Verlies”) en Hester Coores. Zijn ouders waren doopsgezinde collegianten, volgelingen van dr. Abraham Galenus. De zoon was een levenslustige jongeling die schilderlessen volgde bij Martinus Saeghmolen, en had veel oog voor vrouwelijk schoon. Veel van zijn indrukken gaf hij vorm in zijn eerste dichtbundel “Duytse lier”, die eind 1671 verscheen. Drie maanden later trouwde hij met een zangeres Maria de Ouden (1647 – 1682), aan wie het slotdicht van Duytse lier was gewijd. Samen kregen zij 5 kinderen die jonggestorven zijn, behalve zoon Caspar (1672-1708), met wie hij later zijn bekendste boek maakte, Spiegel van het Menselyk Bedryf. Toen hij 26 jaar oud was, had hij een religieuze ervaring waardoor hij een degelijker leven wilde leiden en werd doopsgezind. Dat kwam tot uitdrukking in zijn dichtwerk, dat veel stichtelijker werd.
Vanaf 1677 ging hij zich toeleggen op etsen en gravures, en hij maakte naam als geniale etser in 1680 met 24 illustraties van het boek Oorsprongk, begin, en vervolgh der Nederlandsche oorlogen, een populair geschiedenisboek, ooit uitgegeven door de welbekende Pieter Christiaenszoon Bor. Luyken is ook bekend van zijn moralistische prenten met als titel De gierigheid bedreigt de wijsheid, De baggermolen: het aardse is slijk en De boekenkast – waarom zoveel? En etsen over het lijden van de Christelijke martelaars. Luykens etsen getuigen van grote plasticiteit door de gerichte arceringen van de figuren en het bedacht inzetten van groepen personen ten opzichte van elkaar om de ruimtelijkheid van het landschap te versterken. Hij weet ook in zijn etsen de levendigheid van gebladerte en rook en vlammen zeer realistisch weer te geven in werk getiteld Viering van het Loofhuttenfeest en De wetgeving op de berg Sinaï.
