Beschrijving

This post is also available in: English

Pietro da Cortona, 1 november 1596 of 1597 – 16 mei 1669 was een Italiaanse barokke schilder en architect. Samen met zijn tijdgenoten en rivalen Gian Lorenzo Bernini en Francesco Borromini was hij een van de sleutelfiguren in de opkomst van de Romeinse barokarchitectuur. Hij was ook een belangrijk ontwerper van interieurdecoraties. Hij werd geboren als Pietro Berrettini, maar is vooral bekend onder de naam van zijn geboorteplaats Cortona in Toscane. Hij werkte voornamelijk in Rome en Florence. Hij is vooral bekend om zijn beschilderde plafonds, zoals het gewelf van de salon of de belangrijkste salon van het Palazzo Barberini in Rome, en voerde uitgebreide schilder- en decoratieve schema’s uit voor de Medici-familie in Florence en voor de oratoriaanse paters in de kerk van Santa Maria in Vallicella in Rome. Hij schilderde ook tal van doeken. Er werd slechts een beperkt aantal van zijn architecturale projecten gebouwd, maar ze zijn niettemin even onderscheidend en even inventief als die van zijn rivalen. Berrettini werd geboren in een familie van ambachtslieden en metselaars, in Cortona, toen een stad in het Groothertogdom Toscane. Hij volgde een schilderopleiding in Florence onder Andrea Commodi, maar vertrok al snel omstreeks 1612/3 naar Rome, waar hij zich aansloot bij het atelier van Baccio Ciarpi. Hij was betrokken bij fresco-versieringen in het Palazzo Mattei in 1622-3 onder leiding van Agostino Ciampelli en kardinaal Orsini had hem opdracht gegeven tot een Aanbidding van de Herders (ca. 1626) voor San Salvatore in Lauro. In Rome werd hij aangemoedigd door vele prominente mecenassen. Volgens Cortona’s biografen bracht zijn begaafde exemplaar van Raphael’s Galatea-fresco hem onder de aandacht van Marcello Sacchetti [sv], pauselijke penningmeester tijdens het pausdom van Barberini. Door dergelijke contacten kreeg hij al vroeg een grote opdracht in Rome (1624-1626), een fresco-versiering in de kerk van Santa Bibiana die onder leiding van Bernini werd gerenoveerd. In 1626 nam de familie Sacchetti Cortona in dienst om drie grote doeken te schilderen van Het offer van Polyxena, de triomf van Bacchus en De verkrachting van de Sabijnse maagden (de laatste, ca. 1629), en om een ​​reeks fresco’s te schilderen in de Villa Sacchetti in Castelfusano, in de buurt van Ostia, met behulp van een team dat de jonge Andrea Sacchi omvatte. In de baan van Sacchetti ontmoette hij paus Urbanus VIII en kardinaal Francesco Barberini, de pauselijke neef, en hun bescherming van Cortona gaf hem voldoende ruimte om zijn capaciteiten als schilder van fresco’s en doeken te demonstreren. Zeventien jaar voor zijn dood schreef hij een verhandeling over het doel van kunst.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Pietro_da_Cortona

Jean-Baptiste Michel was een Franse graveur. Hij werd geboren in 1743 in Parijs. En studeerde onder Chenu,hij was al een bekende graveur toene hij in 1780 naar Londen verhuisde. In de daaropvolgende jaren kreeg hij de opdracht om decoratieve, religieuze en historische platen te graveren naar de ontwerpen van oude meesters als Leonardo, Carracci, Pietro da Cortona, Maratti , Velazquez en vele anderen. Hij heeft ook vele fijne platen gegraveerd naar hedendaagse schilders zoals Benjamin West en Boucher. Tijdens de jaren 1790 werkte Jean Baptiste Michel regelmatig in opdracht van de John Boydell Shakespeare Gallery, zo is het geval met deze originele gravure gemaakt voor de Shakespeare Gallery getiteld, Third Part of King Henry the Sixth. Act 5, Scene 7. King Edward & Queen Elizabeth, met het kind Prince, Clarence, Gloster en Hastings. Jean Baptiste Michel stierf in 1804 in Londen.