Beschrijving

This post is also available in: English

Simon-Charles Miger (Nemours, 19 februari 1736 – Parijs, 28 februari 1828) was een Franse graveur, het meest bekend om de platen die hij produceerde voor La Ménagerie du Muséum national d’histoire naturelle door Lacépède, Saint-Hilaire en Cuvier. een leerlooier die hem naar Parijs stuurde om te studeren, nam Miger verschillende banen aan, waaronder leraar, tutor en secretaresse voordat hij een passie voor graveren ontdekte. Hij ging in de leer bij Charles Nicolas Cochin, die hem in dienst nam als klerk, en volgde de werkplaats van Johann Georg Wille. Hij ontwikkelde zich tot portrettist en werd toen verliefd op een vrouw met wie hij vier jaar lang het hof had gemaakt totdat zijn situatie haar uiteindelijk toestond met hem te trouwen. In 1778 werd Miger geaccrediteerd door de Académie royale de peinture et de sculpture, waar hij in 1781 als lid werd toegelaten. Tijdens de Franse Revolutie pleitte hij samen met Jean-Michel Moreau en Adélaïde Labille-Guiard voor de renovatie van de statuten die raakten in verval. “De wetten van de staat, zegt hij, worden verleend door het Franse volk, die van de Academie zullen door alle academische mensen zijn.” Maar deze hervormingsvoorstellen werden achterhaald door de afschaffing van Academies, afgekondigd door de Nationale Conventie in 1795. In 1800 wordt Miger samen met Bernard Germain de Lacépède belast met het graveren van de planken van zijn werk in de menagerie van het Nationaal Natuurhistorisch Museum. Daarna blijft hij de beitel hanteren en componeert hij verzen tot de leeftijd van bijna 90 jaar.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Simon-Charles_Miger

Pier Francesco Mola, genaamd Il Ticinese (9 februari 1612 – 13 mei 1666) was een Italiaanse schilder van de Hoge Barok, voornamelijk actief rond Rome. Mola werd geboren in Coldrerio (nu in Ticino, Zwitserland). Op vierjarige leeftijd verhuisde hij naar Rome met zijn vader Giovanni Battista Mola, een schilder. Met uitzondering van de jaren 1633–40 en 1641–47, waarin hij respectievelijk in Venetië en Bologna verbleef, woonde hij de rest van zijn leven in Rome. Zijn vroege opleiding was met wijlen maniëristische schilder Cavalier d’Arpino, en hij werkte onder de classiciserende Francesco Albani. Zijn meesterwerk als frescoschilder wordt algemeen beschouwd als het fresco in de galerij van Alexander VII in de Quirinaalpaleisgalerij, getiteld Joseph die zichzelf bekendmaakt aan zijn broeders (1657). Mola wordt echter beschouwd als een betere schilder van kleine afbeeldingen, vooral landschappen. Hij maakte zes versies van The Flight into Egypt, waarvan de eerste en beste de eerste is, The Rest on the Flight into Egypt. Hij werd verkozen tot Principe van de Accademia di San Luca, de beroepsvereniging van Romeinse kunstenaars, in 1662, maar zijn laatste jaren waren noch winstgevend noch vruchtbaar. Onder zijn leerlingen waren Jean-Baptiste Forest, Antonio Gherardi en Giuseppe Bonati. Met zijn lossere stijl en bediening, meer naturalistisch palet en interesse in het verkennen van landschapselementen, verschilt Mola van het heersende, zeer theoretische classicisme van vooraanstaande 17e-eeuwse Romeinse schilders als Andrea Sacchi.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Pier_Francesco_Mola