Beschrijving

This post is also available in: English

Alexandre Dumas, geboren Dumas Davy de la Pailleterie (24 juli 1802 – 5 december 1870), ook bekend als Alexandre Dumas père (Frans voor ‘vader’), was een Franse schrijver. Zijn werken zijn in vele talen vertaald en hij is een van de meest gelezen Franse auteurs. Veel van zijn historische romans van hoog avontuur werden oorspronkelijk gepubliceerd als series, waaronder The Count of Monte Cristo, The Three Musketeers, Twenty Years After en The Vicomte of Bragelonne: Tien jaar later. Zijn romans zijn sinds het begin van de twintigste eeuw aangepast voor bijna 200 films. Dumas ‘laatste roman, De ridder van Sainte-Hermine, onvoltooid bij zijn dood, werd voltooid door geleerde Claude Schopp en gepubliceerd in 2005. Het werd in 2008 in het Engels gepubliceerd als The Last Cavalier. Dumas begon in verschillende genres zijn carrière door te schrijven speelt, die met succes werden geproduceerd vanaf de eerste. Hij schreef ook talloze tijdschriftartikelen en reisboeken; zijn gepubliceerde werken bedroegen 100.000 pagina’s. In de jaren 1840 richtte Dumas het Théâtre Historique op in Parijs. Zijn vader, generaal Thomas-Alexandre Dumas Davy de la Pailleterie, werd geboren in de Franse kolonie Saint-Domingue (het huidige Haïti) van Alexandre Antoine Davy de la Pailleterie, een Franse edelman, en Marie-Cessette Dumas, een zwarte slaaf . Op 14-jarige leeftijd werd Thomas-Alexandre door zijn vader meegenomen naar Frankrijk, waar hij werd opgeleid in een militaire academie en het leger in ging voor wat een roemruchte carrière werd. De aristocratische rang van Dumas ‘vader hielp de jonge Alexandre werk te vinden bij Louis-Philippe, hertog van Orléans, en vervolgens als schrijver, die al vroeg succes had. Tientallen jaren later, na de verkiezing van Louis-Napoléon Bonaparte in 1851, viel Dumas uit de gratie en verliet Frankrijk naar België, waar hij enkele jaren verbleef, en verhuisde vervolgens een paar jaar naar Rusland voordat hij naar Italië ging. In 1861 richtte en publiceerde hij de krant L’Indépendent, die de Italiaanse eenwording ondersteunde, voordat hij in 1864 terugkeerde naar Parijs. Hoewel getrouwd, in de traditie van Fransen van hogere sociale klasse, had Dumas talloze zaken (naar verluidt zelfs veertig). In zijn leven was hij bekend met ten minste vier onwettige kinderen, hoewel wetenschappers uit de twintigste eeuw ontdekten dat Dumas drie andere kinderen buiten het huwelijk verwekte. Hij erkende en hielp zijn zoon, Alexandre Dumas, om een ​​succesvolle romanschrijver en toneelschrijver te worden. Ze staan ​​bekend als Alexandre Dumas père (‘vader’) en Alexandre Dumas fils (‘zoon’). Onder zijn zaken, in 1866, had Dumas er een met Adah Isaacs Menken, een Amerikaanse actrice die minder dan de helft van zijn leeftijd en op het hoogtepunt van haar carrière was. De Engelse toneelschrijver Watts Phillips, die Dumas in zijn latere leven kende, beschreef hem als ‘het meest gulle, groothartige wezen ter wereld. Hij was ook het meest heerlijke amusante en egoïstische wezen op aarde. Zijn tong was als een windmolen – eenmaal in gang gezet, wist je nooit wanneer hij zou stoppen, vooral als het thema hijzelf was. ”

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Alexandre_Dumas