Beschrijving

This post is also available in: English

Johann Michael Hoppenhaupt (geboren op 25 juni 1685 in Merseburg, † 14 september 1751 ibid) was een Duitse beeldhouwer en bouwmeester in de barokperiode. Hij was de vader van Johann Michael Hoppenhaupt de Oude (1709 – na 1755). Johann Michael Hoppenhaupt werd geboren als zoon van de beeldhouwer Michael Hoppenhaupt en Regina, Beyer, geboren in Merseburg, waar hij vele jaren in het hoekhuis Große / Kleine Ritterstraße woonde. Na zijn bouwopleiding met zijn vader ging hij in 1706 naar Zittau. Daar creëerde hij het graf Leipoldt in de Kreuzkirche in 1707 en de Herkulesbrunnen in 1709 ten noorden van het Salzhaus. Tussen 1708 en 1711 ondernam hij het hout- en decoratiewerk voor het interieur van de kerk in Hainewalde en in 1709 de bibliotheekzaal van het Franciscaner klooster in Zittau, nu het stadsmuseum, met pilasters en stucwerk, en vermoedelijk ook de toegangspoort en het graf van de monnik op de begraafplaats Kreuzta in Zittau. Toen de vader in 1710 stierf, keerde hij terug naar Merseburg om zijn werkplaats over te nemen. In 1711 verwierf hij burgerrechten. Zijn eerste werken na zijn terugkeer omvatten het decoratieve ontwerp van de appartementen van de hertogen Moritz Wilhelm von Sachsen-Merseburg en Henriette Charlotte von Nassau-Idstein in de oostvleugel van het kasteel van Merseburg, met de spiegelkast, ook wel porseleinkast genoemd, gebouwd tussen 1712 en 1715, en stucwerk boven de oprit. De resterende overblijfselen van de houten lambrisering van drie muren, het cassetteplafond en een kroonluchter worden sinds 1925 door het kabinet in Berlijn en vandaag in het Kunstgewerbemuseum tentoongesteld. In 1713 kreeg Johann Michael Hoppenhaupt de titel van Princely Saxon Court Sculptor en in 1717 werd hij benoemd tot Princely Saxon Architect. Zijn andere werken omvatten de dorpskerk in Oberbeuna met het schip gebouwd in 1725 en de toren gebouwd in 1743, evenals de kerk in het huidige Kötzschen district van Merseburg. De bouw van de Merseburg Castle Garden Salon tussen 1727 en 1737, die diende als een paviljoen voor tuinfestivals, werd uitgevoerd in opdracht van Duke Moritz Wilhelm, die stierf in 1731. Evenzo het herontwerp van de binnenplaatsgevel van het paleis met barok decoratieve elementen in 1730 en de uitrusting van de paleiskapel in 1731. Uit zijn pen kwam ook een ontwerp uit 1747, maar niet uitgevoerd, voor een nieuwe kap aan de Königs- of Hausmann-toren in Merseburg, die op 8 december 1744 afbrandde. Buiten Merseburg maakte augustus Ludwig von Anhalt-Köthen gebruik van de diensten van Hoppenhaupt en liet hij de feestelijke verlichting van de oranjerie in Köthen regelen in 1729, de paleiskapel uitbreiden en beeldhouwen in 1731 en een rapport opstellen over de staat van bewaring van de zuidwestelijke paleisvleugel in 1734. Voor de opvolger in het Huis van Saksen-Merseburg, hertog Heinrich, bouwde Hoppenhaupt de hertogelijke paviljoens in Lauchstädt in 1735 en in 1737/38 de zogenaamde “Upper Water Art”, een torenachtig barok gebouw in het voormalige klooster van Altenburg, waaruit het kasteel Merseburg en de kathedraalvrijheid Water uit de Saale werden geleverd. Met de dood van hertog Heinrich stierf de hertog van Merseburg in de mannelijke stam in 1738, zodat de secundaire genealogie terugviel naar het keurvorst van Saksen. Hoppenhaupt bleef in zijn kantoor en werd bevestigd door de heersende Saksische keurvorst Friedrich August II met de titel Royal Polish, Electoral Saxon en Merseburg Land Master. Hoppenhaupt woonde sinds 1744 met zijn gezin in een huis in het benedenkasteel van Merseburg, verworven in 1717, in de volksmond bekend als het “verzonken kasteel”. Hij herontworpen met dwerg huis, ingang altan en pilasters. Het gebouw werd in 1988 afgebroken en in 1998 herbouwd met een gereconstrueerde gevel. Na de dood van Johann Michael Hoppenhaupt in 1751 zette de jongste zoon Moritz Ehrenreich het bedrijf van zijn vader in Merseburg voort. De oudste zoon Johann Michael (de oudere) en de daaropvolgende Johann Christian (de jongere) – die de toevoeging van de oudere of jongere kregen om hun werken te onderscheiden – werkten voornamelijk in Pruisen in de tijd van Friedrich II Decoratiestijl van de so- genaamd “Friderizian Rococo” betrokken. De zonen kwamen uit het eerste huwelijk met Dorothea Catharina Hübner. Na haar dood had Hoppenhaupt een tweede huwelijk met Elisabeth Niehrens in 1745.
Bron: https://de.wikipedia.org/wiki/Johann_Michael_Hoppenhaupt