Beschrijving

This post is also available in: English

Charles André van Loo, ook wel Carle van Loo (Nice, 15 februari 1705 – Parijs, 15 juli 1765) was een Franse schilder, en de jongere broer van Jean-Baptiste van Loo. Hij was de beroemdste schilder uit een succesvolle schildersfamilie van Nederlandse origine. Karel André schilderde allerlei dingen: religie, geschiedenis, mythologie, portretten, allegorische taferelen en genrestukken. Van Loo volgde het spoor van zijn oudere broer, Jean-Baptiste, naar Turijn en daarna naar Rome in 1712, hij werd ook door Benedetto Luti onderwezen en door de beeldhouwer Pierre Legros. Hij verliet Italië in 1723 en ging werken in Parijs, en kreeg de eerste prijs voor historische schilderkunst in 1727 – net zoals zijn toekomstige rivaal François Boucher. Na een bezoek aan Turijn in 1727, werd hij gecontracteerd door koning Victor Amadeus II van Sardinië, voor wie hij verschillende schilderijen maakte van series uit het leven van Torquato Tasso. In 1734 verhuisde hij weer na Parijs en in 1735 werd hij lid van de Koninklijke Academie voor Schilder- en Beeldhouwwerk, waar hij snel steeg in de hiërarchie van de academie. Hij werd onderscheiden met de Orde van de Heilige Michaël, en werd benoemd tot eerste schilder van Koning Lodewijk XV van Frankrijk in 1762. Hij stierf uiteindelijk in Parijs op 15 juli 1765. Door zijn eenvoud van stijl en correctheid van ontwerp, voortkomend uit zijn studie van de grote Italiaanse schilders, deed hij veel om de moderne Franse school te zuiveren. Zijn ‘Huwelijk van de maagd’ is te zien in het Louvre.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Andr%C3%A9_van_Loo

Charles Exshaw was een Ierse schilder en graveur. Exshaw was een inwoner van Dublin, was een van de eerste concurrenten voor de premie van de Society of Arts voor een historisch schilderij, met een afbeelding van ‘The Black Prince die de gevangengenomen Franse Monarch na de Slag bij Cressy vermaakt’. studeerde in Rome, maar in 1757 was hij in Parijs als leerling van Carle Vanloo, en hij maakte vier gravures van de kinderen van die schilder in een gecombineerde methode van etsen en mezzotintgravure. Van Parijs begaf hij zich naar Amsterdam, waar hij vooral de werken van Rembrandt bestudeerde, en twee etsen van zijn foto’s maakte, “Potiphars vrouw die Joseph aanklaagt” en “Christus met zijn discipelen op zee in een storm”, waarbij de laatste plaat wordt gedateerd 1760. Hij maakte ook enkele etsen en mezzotintgravures van boerenkoppen naar verschillende Hollandse meesters, en een mezzotintgravure van ‘Een meisje met een mand met kersen en twee jongens’ naar Rubens. Hij vestigde zich vervolgens in Londen en probeerde tevergeefs een tekenschool op te richten, naar het voorbeeld van de Caracci, in Maiden Lane, Covent Garden. Hij stierf vroeg in 1771 en in april van dat jaar werd zijn verzameling studies en foto’s geveild. In 1781 werden twee foto’s en tekeningen van hem tentoongesteld in de Society of British Artists, waaronder een uitzicht op Salisbury.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Charles_Exshaw