Beschrijving

This post is also available in: English

Willem Swidde (ca. 1660 in Amsterdam – 1697 in Stockholm) was een Nederlandse tekenaar en graveur.  Tussen 1683 en 1684 verzorgde Willem Swidde voor de uitgever De Lespine een aantal prenten van het kasteel en de tuinen van Versailles. Overigens is het zeer de vraag of Swidde hier origineel werk leverde. De prenten vertonen namelijk een grote gelijkenis met een soortgelijke serie prenten van de Franse graveur Nicolas Perelle die eerder in Parijs was uitgegeven. Hij werd door Erik Dahlbergh gerekruteerd om naar Zweden te komen om te werken met het illustreren van topografische en historische boeken. Hij kwam in 1688 naar Stockholm. Zijn eerste opdracht was het maken van illustraties voor een geschiedenis van Karel X Gustaaf van Zweden, De Rebus a Carlo Gustavo Sveciae Regis, geschreven door Samuel Pufendorf. Swidde maakte 18 van de 123 platen voor het boek. Zijn volgende, belangrijkste en laatste opdracht, die hem de rest van zijn leven bezig hield, was het graveren van de illustraties voor het groots geprojecteerde boek Suecia Antiqua et Hodierna, een topografisch werk in de traditie van Matthäus Merian, bedoeld om Zweden te verheerlijken. Swidde maakte deel uit van een team graveurs en maakte 76 platen van het boek. Hij werkte naar tekeningen van Dahlbergh, waarbij hij vaak in samenwerking met Dahlbergh de motieven corrigeerde en verbeterde. Hij stierf in Stockholm in 1697.

L’Espine, Jacques le Moine de, Geboren …….- overleden 1696. Zij naam wordt op verschillend manieren gespend en komt voor als L.M. de L’Espine en de Lespine. De eerste bekende referentie aan de L’espine is op 8-4-1682 wanneer hij genoemd wordt als kleinpoorter en als koopman, blijkens de lijst van 1688 lid van het St. Lucasgilde. In een acte van notaris Gaspar Ypelaer te Amsterdam, 13 October 1690, vindt men den voornaam vermeld. In het lidmatenboek der Walekerk te Amsterdam vindt men 26 November 1679 ‘Jacques lemoine de l’espine et sa femme Margriet Nampon’ uit Vitré. (Ille et Vilaine, Frankrijk). In een acte van Notaris J. van den Ende te Amsterdam 23 Mrt. 1680 wordt hij genoemd ‘koopman’. In een octrooi-acte van de Staten van Holland en Westfriesland 19 September 1684 wordt hij genoemd ‘kunst- en kaartverkooper’ te Amsterdam. In het Prentenkabinet te Amsterdam bevindt zich onder meerdere prenten, door hem uitgegeven, een reeds van 1682. Uit de evengenoemde octrooi-acte van 19 September 1684 blijkt, dat hij met groote kosten, moeite en tijd ‘curieuze’ platen had doen snijden van de koninklijke huizen van Versailles, Fontainebleau, St. Germain en St. Clou, en nog vele andere platen liet snijden om daar mettertijd een groot werk van samen te stellen. Hij vroeg nu een octrooi voor het drukken van die prenten, om tegen concurrentie gevrijwaard te zijn. In een acte van notaris L. Meyer te Amsterdam 14 Febr. 1691 verkoopt hij honderd en negen koperen kunstplaten en tevens het bovengenoemde octrooi. Voor zichzelf en zijne erven behoudt hij het recht van het maken, uitgeven en verkoopen van alle ‘curieuze’ prenten buiten de genoemde koninklijke huizen. Hij werd 7 Mei 1696 begraven op het leidsche kerkhof te Amsterdam; hij woonde toen in de Kerkstraat tusschen Vijzel- en Spiegelstraat.