Beschrijving

This post is also available in: English

Johann Andreas Eisenbarth (27 maart 1663 – 11 november 1727) was een Duitse chirurg die afkomstig was uit Oberviechtach, Beieren. Eisenbarth was een oogarts en kapper-chirurg die zich specialiseerde in de behandeling van staar, calculuschirurgie en de behandeling van botbreuken. Zijn grootvader en vader waren ook chirurgen en veel van de medische kennis van Eisenbarth was geleerd van zijn zwager. Hoewel hij werd aangeduid als “Dr. Eisenbarth”, had hij geen formele medische gegevens, noch kreeg hij officieel de titel “Doctor”. Desondanks werd hij beschouwd als een bekwaam chirurg en kreeg hij privileges van leden van Duitse koningen. Eisenbarth was een “reizende chirurg” en zijn reizen brachten hem door heel Duitsland. Hij reisde meestal met een grote entourage van maximaal 120 personen. Deze groep bestond uit entertainers, harlequins en muzikanten die optraden in een carnaval-achtige sfeer, terwijl Eisenbarth zijn beroep uitoefende. Het spektakel trok grote menigten en de luide muziek en feestvreugde hielpen de kreten van pijn van zijn patiënten overstemmen. Eisenbarth ontwierp zijn eigen medische instrumenten, waaronder een staarnaald en een polypushaak. Vanuit zijn huis in Magdeburg, de Zum goldenen Apfel, produceerde en bracht hij zijn eigen medicijn op de markt, en verkocht hij zijn zelfgemaakte remedies op grote schaal. Rond 1800 werd een studentendrinklied genaamd “Ich bin der Doktor Eisenbarth” (Mijn naam is dokter Eisenbarth) onterecht bespot de herinnering aan de arts (“Ik kan de blinde wandeling maken en de lamme zien”) populair in Duitsland, en meer onlangs publiceerde auteur Eike Pies een boek met de titel Ich bin der Doktor Eisenbarth. In zijn geboortestad Oberviechtach staat de “Eisenbarth-fontein” ter herinnering aan zijn werk. Ook verkoopt een apotheek in Oberviechtach een product met de naam “Eisenbarth elixir”, en een Duitse postzegel uit 1977 toont zijn gezicht.