Beschrijving

This post is also available in: English

Carl Friedrich Irminger (geboren op 8 november 1813 in Aadorf, 27 maart 1863 in Zürich, en Karl Friedrich Irminger, in handtekeningen vaak alleen  Irminger) was een Zwitserse tekenaar, lithograaf en graveur. Carl Friedrich Irminger maakte tal van portrettekeningen, in de vorm van miniaturen, gelithografeerde portretten, aquarellen of karikaturen van Zwitserse militairen. Zijn werk is ook gepubliceerd in de nieuwjaarsbladeren van Zürich. Maar ze waren ook in het buitenland bekend en werden als frontispice gebruikt. In de jaren 1850 werkte hij samen met de schilder en fotograaf Heinrich Schweikert (1830-1914) en leidde met hem de studio Irminger & Schweikert Photographic Institute in Zürich.

Melchior Cardinal Khlesl, ook Klesl en Klesel (geboren 19 februari 1552 in Wenen, † 18 september 1630 in Wiener Neustadt) was bisschop van Wenen en kanselier van keizer Matthias.  Hij was de zoon van een bakker en groeide op als protestant, de jezuïet Georg Scherer bekeerde hem in 1573 tot het katholieke geloof. Hij studeerde theologie in Wenen en Ingolstadt, in 1579 werd hij priester gewijd en kreeg kort daarna de functie van kathedraalproost van St. Stephen in Wenen. Khlesl was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de contrareformatie. Door zijn invloed bestond het College van de Universiteit alleen uit katholieken en moest elke student de katholieke geloofsbelijdenis afleggen. Hij was ook vicaris-generaal van de bisschop van Passau en was verantwoordelijk voor de zuiveringen in de parochies en kloosters van Neder-Oostenrijk. Als kanselier van keizer Matthias was hij echter pragmatisch georiënteerd en geïnteresseerd in een regeling met de protestanten op rijks-niveau. In 1588 was hij bisschop van Wiener Neustadt en 1598 bisschop van Wenen. Hij werd tot bisschop gewijd op 30 maart 1614 in de abdij van Kremsmünster door de Nuncio in Oostenrijk Placido de Marra, bisschop van Melfi. Op 2 december 1615 benoemde paus Paul V. Melchior Khlesl in pectore tot kardinaal, een benoeming die op 9 april 1616 openbaar werd gemaakt in de kerkenraad. Hij werd toegewezen aan de titulaire kerk van Santa Maria degli Angeli, 1623 verhuisde hij naar de titulaire kerk van San Silvestro in Capite. Om de contrareformatie te bevorderen, stichtte hij verschillende orden in Wenen. Zijn toenemende macht was echter een doorn in het oog van veel mensen, dus werd hij op 20 juli 1618 gearresteerd op initiatief van de aartshertogen Maximiliaan, de Duitse meester en Ferdinand.  Ook de bisschop van Brixen, de broer van Ferdinand Charles van Oostenrijk droeg bij aan de arrestatie. Khlesl werd naar Tirol gebracht. Na een verblijf in het kasteel van Ambras en in de Hofburg van Innsbruck, werd hij in 1619 overgebracht naar St. Georgenberg, wat een overdracht van seculiere jurisdictie naar kerkelijke hechtenis betekende, die was geïnitieerd door de buitengewone pauselijke Nuncio Fabrizio Verospi. Op 21 oktober 1622 werd Khlesl naar Rome gebracht. In 1627 kon hij het episcopaat in Wenen hervatten. Hij werd begraven in de Stephansdom in Wenen, maar zijn hart werd begraven in de kathedraal van Wiener Neustadt.