Beschrijving

This post is also available in: English

Astrologische overtuigingen in overeenkomsten tussen hemelse waarnemingen en aardse gebeurtenissen hebben verschillende aspecten van de menselijke geschiedenis beïnvloed, waaronder wereldbeelden, taal en vele elementen van de sociale cultuur. Onder Indo-Europese volkeren is astrologie gedateerd in het 3e millennium voor Christus, met wortels in calendrische systemen die worden gebruikt om seizoen verschuivingen te voorspellen en hemelse cycli te interpreteren als tekenen van goddelijke communicatie. Tot de 17e eeuw werd astrologie als een wetenschappelijke traditie beschouwd en het hielp de ontwikkeling van de astronomie te stimuleren. Het werd algemeen aanvaard in politieke en culturele kringen en sommige van zijn concepten werden gebruikt in andere traditionele studies, zoals alchemie, meteorologie en geneeskunde. Tegen het einde van de 17e eeuw ondermijnden opkomende wetenschappelijke concepten in de astronomie, zoals heliocentrisme, de theoretische basis van astrologie, die vervolgens zijn academische status verloor en als een pseudowetenschap werd beschouwd. Empirisch wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat voorspellingen en aanbevelingen die op deze systemen zijn gebaseerd, niet nauwkeurig zijn.