Beschrijving

This post is also available in: English

William Baillie (1723-1810), vaak bekend als “Captain William Baillie”, was een Ierse graficus. Baillie werd geboren in Kilbride, County Carlow, op 5 juni 1723. Hij werd opgeleid aan de school van Dr. Sheridan in Dublin, en op ongeveer achttienjarige leeftijd stuurde zijn vader hem naar Londen om rechten te studeren. Hij besloot echter het voorbeeld van een jongere broer te volgen en het leger in te gaan. Na enig verzet van zijn vader mocht hij een opdracht aanvaarden die hem werd aangeboden door Lord Archibald Hamilton, in het 13e Regiment of Foot. Hij sloot zich aan bij het regiment als senior vaandrig voor de slag bij Lafeldt, waar hij de kleuren droeg. Hij diende vele jaren bij dit regiment en was bij de slag bij Culloden en bij verschillende gevechten in Duitsland. Daarna werd hij officier in het 51e Regiment en was bij hen als kapitein van de grenadiers en betaalmeester in de slag bij Minden. Daarna bracht hij enige tijd door bij de 17th Light Dragoons voordat hij zijn commissie verkocht. Hij maakte zijn eerste etsen toen hij nog in het leger zat. De vroegst gedateerde, uit 1753, tonen soldaten, van wie één een genoemd lid van zijn regiment is. Hij was grotendeels autodidact als kunstenaar, hoewel hij enkele lessen had van zijn landgenoot, Nathaniel Hone. Na het verlaten van het leger in 1761, wijdde Baillie zijn leven aan de kunsten, hoewel hij van 1773-95 ook de functie van commissaris van postzegels bekleedde. Hij maakte prenten in verschillende stijlen en exposeerde zijn werk voor het eerst met de Society of Artists in 1762, maar zijn meest opvallende producties waren die in de stijl van, of rechtstreeks gekopieerd van, de etsen van Rembrandt. Om Rembrandts effecten van clair-obscur na te bootsen, gebruikte hij mezzotint, een techniek die de Nederlandse kunstenaar niet gebruikte. Ook verkreeg hij de zwaar versleten originele plaat van Rembrandts ‘Honderdguldenprent’ en bewerkte deze. Toen er een beperkt aantal afdrukken was gemaakt, werd de plaat in vier stukken gesneden en van de afzonderlijke secties werden afdrukken gemaakt. Zijn voornaamste bezigheid was echter als fotohandelaar, optredend als agent voor onder meer de graaf van Bute en Lord Liverpool. Zijn werken werden in 1792 door John Boydell in twee folio-volumes gepubliceerd onder de titel Een serie van 225 prenten en etsen naar Rembrandt, Teniers, G. Dou, Poussin en anderen. Hij stierf in Paddington, Londen, op 22 december 1810.

Bron: Source: https://en.wikipedia.org/wiki/William_Baillie_(engraver)

Nathaniel Hone RA (24 april 1718 – 14 augustus 1784) was een in Ierland geboren portret- en miniatuurschilder, en een van de oprichters van de Royal Academy in 1768. De zoon van een in Dublin gevestigde Nederlandse koopman, Hone verhuisde naar Engeland als een jonge man en, na met Molly Earle – dochter van de hertog van Argyll – in 1742 te trouwen, vestigde hij zich uiteindelijk in Londen, waar hij tegen die tijd een reputatie als portretschilder had verworven. Hoewel zijn schilderijen populair waren, werd zijn reputatie vooral versterkt door zijn vaardigheid in het maken van miniaturen en email. Hij onderbrak zijn tijd in Londen door twee jaar (1750-1752) in Italië te studeren. Als portretschilder zijn verschillende van zijn werken nu te zien in de National Portrait Gallery in Londen. Zijn sitters opgenomen magistraat Sir John Fielding en Methodist prediker John Wesley, en generaal Richard Wilford en Sir Levett Hanson in een dubbelportret. Hij gebruikte vaak zijn zoon John Camillus Hone (1745-1836) in sommige van zijn werken, waaronder zijn unieke portret van “The Spartan Boy”, geschilderd in 1774. Hij zorgde voor controverse in 1775 toen zijn satirische foto The Conjurer (National Gallery of Ireland , Dublin) werd gezien als een aanval op de mode voor Italiaanse renaissancekunst en om Sir Joshua Reynolds belachelijk te maken, waardoor de Royal Academy het schilderij afwees. Het bevatte oorspronkelijk ook een naaktkarikatuur van mede-academicus Angelica Kauffman in de linkerbovenhoek, die door Hone was geschilderd nadat Kauffman een klacht had ingediend bij de academie. De combinatie van een klein meisje en een oude man is ook gezien als symbolisch voor Kauffman en Reynolds’ nabijheid, leeftijdsverschil en geruchten affaire. Om te laten zien dat zijn reputatie ongeschonden was, organiseerde Hone een eenmansretrospectieve in Londen, de eerste solotentoonstelling van een kunstenaar.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Nathaniel_Hone_the_Elder