Beschrijving

This post is also available in: English

Herkomst:

Deze prent is voorzien van het BB-verzamelaarsstempel en identificeert het als onderdeel van de ‘Brentano-Birckenstock’-collectie. Deze collectie is opgebouwd door de keizerlijke Johann Melchior Birckenstock (1738-1809). De collectie werd geërfd door zijn enige dochter, Antonie Birckenstock, die trouwde met Franz Brentano, vandaar de latere verwijzing naar de beroemde collectie als ‘Brentano-Birckenstock’. Antonie Birckenstock is vrijwel zeker de ‘onsterfelijke geliefde’, de ontvanger van de beroemde liefdesbrief die Beethoven in 1812 schreef, en haar vader, die het grootste deel van zijn carrière in Wenen woonde, correspondeerde ook met Beethoven. Toen Antonie de uitgebreide collectie erfde, bewaarde ze niet elke prent. In nauw overleg met niemand minder dan Bartsch bewaarde ze alleen de mooiste schatten en verkocht de rest in Wenen in het begin van de jaren 1810. Het restant van de collectie van ruim 3.500 nummers werd postuum verkocht via de – nog bestaande – Galerie F.A.C. Prestel in Frankfurt am Main in april 1870. Het British Museum kocht bijna een derde ervan via Colnaghi. Helaas bestaat het huis van Brentano-Birckenstock in de Neue Mainzer Straße in Frankfurt niet meer, omdat het tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebombardeerd. Het ligt in het hart van het bankendistrict.

François Ertinger, was een Frans/Duitse graveur en tekenaar, Hij werd geboren in Weil (Schwaben) in 1648 en overleed in Parijs in 1710.  Aanvankelijk werkte hij in Rome, maar in 1677 ging hij naar Antwerpen waar hij lid was van het st. Lucasgilde. Het volgende jaar vertrok hij naar Parijs, waar hij in 1707 benoemd was tot graveur des konings. Zijn specialisaties waren portretten en religieus historische voorstellingen.

Raymond Lafage (1656, Lisle-sur-Tarn – 1684, nabij Toulouse) was een barokke Franse kunstenaar, bekend om zijn mythologische prenten en tekeningen. Volgens het RKD was hij een student van Jean-Pierre Rivalz, en op zijn beurt leerde hij dat de zoon van de schilder Antoine Rivalz en de schilder François Boitard. Hij reisde naar Italië om tekeningen te maken naar Italiaanse meesters en is geregistreerd als werkzaam in Toulouse. Hij plande een tweede verblijf in Italië, maar stierf onderweg in Lyon. Volgens Houbraken was hij in staat om een ​​menigte in een taverne te trekken met zijn ingenieuze manier van tekenen of een gecompliceerde versie van de farao die de rode zee binnen twee uur binnenkwam, van wat willekeurige krassen op een stuk papier leken te zijn. Zijn student Boitard kon deze truc herhalen, maar niet zo goed. Houbraken raakte bekend met zijn andere werk door de afdrukken gepubliceerd door Jan van der Brugge, die een serie maakte met de titel “Effigies Raymundi la Fage” met gravures van Cornelis Vermeulen, Gérard Audran, Franz Ertinger en Charles Louis Simonneau. Deze serie werd later gepubliceerd in Amsterdam in 1785 door Jacob Yntema.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Raymond_Lafage