Beschrijving

This post is also available in: English

Frans van Mieris (I), voluit Frans Jansz. van Mieris, ook Frans van Mieris de Oudere genoemd (Leiden, 16 april 1635 – aldaar, 12 maart 1681), was een Noord-Nederlands kunstschilder. Van Mieris werd geboren in een familie van goudsmeden en kunstschilders. De belangrijkste leermeester van Van Mieris, naast Jacob en Abraham Toorenvliet, was Gerrit Dou. Van Mieris wordt samen met hem en met onder andere Gabriël Metsu gerekend tot de Nederlandse fijnschilders, die zo nauwkeurig mogelijk de werkelijkheid wilden weergegeven. Zijn techniek is voortreffelijk; zijn kleurengamma warm en diep; in de uitbeelding van stoffen is hij onovertrefbaar. Van Mieris schilderde op klein formaat (30 tot 38 cm). Van Mieris schilderde zelfportretten, taferelen uit het leven van de hogere klassen maar schetste ook een beeld van dagelijkse gebeurtenissen uit het leven van het volk. Zijn werk werd van begin af aan bijzonder goed betaald en bleef ook na zijn dood nog lange tijd behoren tot de meest begeerde kunst die ooit in Nederland was gemaakt. Veel van zijn vermogen verloor Van Mieris echter aan drank en wanbeheer van zijn financiën. Hij was goed bevriend met Jan Steen. Al tijdens zijn leven was Van Mieris bekend buiten Nederland. Tot zijn beschermheren behoorden de Leidse hoogleraar Franciscus de le Boë Sylvius, keizer Leopold I van het Heilige Roomse Rijk en Cosimo III de’ Medici, die hem in 1668 of 1669 een bezoek bracht. Van Mieris was in 1657 te Leiden gehuwd met Cunera van der Cock. Zijn zonen Jan en Willem van Mieris en de zoon van laatstgenoemde, Frans, waren talentvolle schilders, maar zij behaalden nooit het niveau en het succes van hun (groot)vader. Frans van Mieris werd begraven in de Pieterskerk te Leiden. Adriaen van der Werff was zijn belangrijkste navolger.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Frans_van_Mieris_(I)

William Baillie (1723-1810), vaak bekend als “Captain William Baillie”, was een Ierse graficus. Baillie werd geboren in Kilbride, County Carlow, op 5 juni 1723. Hij werd opgeleid aan de school van Dr. Sheridan in Dublin, en op ongeveer achttienjarige leeftijd stuurde zijn vader hem naar Londen om rechten te studeren. Hij besloot echter het voorbeeld van een jongere broer te volgen en het leger in te gaan. Na enig verzet van zijn vader mocht hij een opdracht aanvaarden die hem werd aangeboden door Lord Archibald Hamilton, in het 13e Regiment of Foot. Hij sloot zich aan bij het regiment als senior vaandrig voor de slag bij Lafeldt, waar hij de kleuren droeg. Hij diende vele jaren bij dit regiment en was bij de slag bij Culloden en bij verschillende gevechten in Duitsland. Daarna werd hij officier in het 51e Regiment en was bij hen als kapitein van de grenadiers en betaalmeester in de slag bij Minden. Daarna bracht hij enige tijd door bij de 17th Light Dragoons voordat hij zijn commissie verkocht. Hij maakte zijn eerste etsen toen hij nog in het leger zat. De vroegst gedateerde, uit 1753, tonen soldaten, van wie één een genoemd lid van zijn regiment is. Hij was grotendeels autodidact als kunstenaar, hoewel hij enkele lessen had van zijn landgenoot, Nathaniel Hone. Na het verlaten van het leger in 1761, wijdde Baillie zijn leven aan de kunsten, hoewel hij van 1773-95 ook de functie van commissaris van postzegels bekleedde. Hij maakte prenten in verschillende stijlen en exposeerde zijn werk voor het eerst met de Society of Artists in 1762, maar zijn meest opvallende producties waren die in de stijl van, of rechtstreeks gekopieerd van, de etsen van Rembrandt. Om Rembrandts effecten van clair-obscur na te bootsen, gebruikte hij mezzotint, een techniek die de Nederlandse kunstenaar niet gebruikte. Ook verkreeg hij de zwaar versleten originele plaat van Rembrandts ‘Honderdguldenprent’ en bewerkte deze. Toen er een beperkt aantal afdrukken was gemaakt, werd de plaat in vier stukken gesneden en van de afzonderlijke secties werden afdrukken gemaakt. Zijn voornaamste bezigheid was echter als fotohandelaar, optredend als agent voor onder meer de graaf van Bute en Lord Liverpool. Zijn werken werden in 1792 door John Boydell in twee folio-volumes gepubliceerd onder de titel Een serie van 225 prenten en etsen naar Rembrandt, Teniers, G. Dou, Poussin en anderen. Hij stierf in Paddington, Londen, op 22 december 1810.

Bron: Source: https://en.wikipedia.org/wiki/William_Baillie_(engraver)